bir saat sonra öleceğini bilsen ne yapardın

hiç yapmakta başarılı olamadığım şeyi yapar uyurdum

söylemek isteyip de sustuklarımı, ne düşünürler korkusu olmadan söyler, seni seviyorum u da eklerdim. sevdiğim herkese, sevmediklerim o kadar değerli değil.

sevdiğim kızı arayıp hayatımın sonuna kadar seni seveceğim derdim (bkz: bizde yalanda yok hılafta yok)

nargilemi yapar keyifle ölümü beklerdim

herkese intihar mektubu yazar birakirdim öldükten sonra vicdan azabından gebersin serefsizler

sessizce ölmeyi beklerdim

biliyorsanız zaten sıkıntı yok,oturup beklersiniz zaman tükenince ne olacağını biliyorsunuz, asıl sorun sürekli bu ihtimalle yaşamak inanın hepsinden kötü.bir adım sonranız belli değil.

tövbe ederdim

içimde kalıp dert olacağına dışıma çıksın kaos olsun düşüncesiyle herkese herşeyi söylerdim. sevdiklerime sevdiğimi, gerçek duygularımı, yanlışı olanlara yanlışlarını daha sonra eşyalarımı ihtiyaç sahiplerine verirdim. geride hatıra bırakıp ailemi üzeceğime ihtiyaçlar karşılansın son olarak da organ bağışı yaptıktan sonra hastaneye yatardım organlar hasar almasın diye zaten dünyaya ot geldik saman gidicez, gram yararım dokunmamış, iyi bi insan olamamışım bari gider ayak bi faydam dokunsun

hiç bir şey. o son saatimde kimler yanımda olacakmış kimler yanımda olmayacakmış izleyerek normal bir zaman nasıl geçiriyorsam öyle geçirirdim.

herkesden uzak bi yere gider tek başıma ölümü beklerdim. yaşıyor muyum ölü müyüm benden habersiz öyle bekletirdim insanları

altıma sıçardım.

her halükarda öleceksiniz neden birilerine söylemek istedikleriniz için bekeyesiniz ki ?

ben de sevdiğime gitmeye çalışırdım ama gelmezdi amk pezevengi

gusül abdesti, vakit namazı, bi elimde sigara sevdiklerime onları sevdiğimi söylerdim sanırım. biraz da moduma bağlı

dilemem gereken özürleri dilerdim.

sabahtan beri bu başlığa birşeyler yazmayı düşünüyorum ama hiç bişe bulamadım,bi düşündümde ne istediysem yapmışım.

son bir kez söverdim be

sahile gider denizi izlerdim ölüyorum bari en sevdiğim manzaraya karşı öleyim

intihar eder kendime fake atardım

babam gibi olayım; o durumu yaşayınca düşünürüz.

karnemin sahte olduğunu aileme söylerdim!!!

sevgilimi alır 1 saat uyurdum onunla

anneme sarılırdım.

sigaramı yakar beklerdim

ben bitti demeden bitmez deyip mucize beklerdim

uyurdum nba finalini izleyebilmek için 5 nescafe içtim

tüm sırlarımı yayardım herhalde :d

oturur işlediğim günahlar için tövbe ederdim önce.zaten yaklaşık 55 dakika falan sürecektir bu süreç.sonra 2 rekat şükür namazımı kılar sigara mı yakardım heralde.

öğrendiğim an kalp krizi geçirirdim muhtemelen.

ilk önce saatime bakardım.

onlari sevdiğimi söyleyemediklerimi söylerdim

kahramanlığa gerek yok, ya ölmezsem diye düşünüceksin :p (bkz: biz bitti demeden bitmez)

kılmadığım namazları kaza ederdim

galiba ilk aşkımın yanına giderdim kalan zamanımda da annemle babama sarılırdım

panikten kalp krizi gecirirdim 1 saatide yerdim öyle

haberim yokmuş gibi hayatımı yaşamaya devam ederdim. taa ki ölene kadar. her gün yaptığımız şey değil mi bu zaten? ölmek için yaşayan insanlar gibi.

kızıma sarılır uyurdum.

intahar edip serseri serbest stilimi ustaca uygulardım

son bi üçlü yapar uzaya önce düşüncelerimi yollar ardından ruhumu beklerdim

görev çubuğundan tarihi değiştirirdim

sevdiğim insanları tek tek yanıma toplar evden kaçardım

son sigaramı içerdim

malım mülküm varsa hepsini eşimin üzerine çevirirdim. ben öldükten sonra kimseye muhtaç olmasın diye

uyurdum 1 saat boyunca (bkz: uykuda ölmek)

1 saat sonra ölürdüm